دلایل گریه کردن نوزاد ها و روش های آرام کردن آن ها

گریه کردن نوزاد بی دلیل نیست!

راهنمای ماه به ماه استفاده کنید تا متوجه شوید که علت گریه کردن نوزادتان چیست و چگونه می‌توانید خنده را به لبهایش بیاورید و او را ساکن کنید.

همان‌قدر که در مورد طلوع خورشید مطمئن هستید، در مورد گریه کردن نوزاد خود نیز اطمینان خاطر داشته باشید. از روز اول مادر شدن، وظیفه شماست که معنی گریه کردن نوزاد خود را دریابید. با کشف سیگنال‌ها و اینکه هر گریه چه معنایی دارد، متوجه خواهید شد که گریه کردن نوزاد نیز مانند رفتار در طول زمان تغییر می‌کند. وقتی علت گریه کردن نوزاد را بفهمید، می‌توانید با مهارت کافی او را آرام کنید.

۰ تا ۳ ماهگی ــ گوش دهید!

چرا نوزاد گریه می‌کنند؟ گریه کردن نوزاد تنها روش برای نشان دادن این است که اتفاقی افتاده است. به گفته دکتر تانیا. رمر آلتمن، متخصص اطفال در لوس‌آنجلس و یکی از نویسندگان کتاب سؤالات مادران «معمولاً این‌طور تصور می‌شود که علت گریه نوزادان، گرسنگی، خواب‌آلودگی، پوشک خیس یا کثیف، و گرما یا سرمای بیش از حد است یا علت ناراحتی آنها این است که از رحم مادر بیرون آورده شده‌اند». دکتر هاروی کراپ یکی از اعضای هیئت مشاوره کودکان و خالق کتاب و دی‌وی‌دی شادترین بچه می‌گوید که «نوزادان با خارج شدن از رحم مادر خود انرژی ریتمیک موجود در رحم، جنبش‌ها، صداهای گنگ، و فضای محدود اطراف خود را از دست می‌دهند».

تطابق با دنیای واقعی کار سختی است: براساس نتایج تحقیقی که در انگلستان انجام شده، در طول چند ماه اول، ۴۳ درصد از نوزادان دو تا سه ساعت در روز گریه می‌کنند، ۲۹ درصد از آنها تا سه ساعت در روز فریاد می‌زنند و ۱۴ درصد دیگر می‌توانند تا چهار ساعت ناله کنند.

معمولاً عصر‌ها که به اصطلاح ساعت سحرکننده نامیده می‌شود، زمانی است که نوزادانی که کمتر از ۹ ماه سن دارند، شروع به گریه کردن و بد خلقی می‌کنند و هنوز دلیل گریه نوزاد این موقع از روز آنها مشخص نشده است. برخی بر این عقیده هستند که فعالیت‌های روزمره و بی‌حوصلگی علت گریه این موقع از روز نوزادان است و برخی دیگر بر این باور هستند که علت گریه نوزاد در این زمان به دلیل این است که حسابی خود را خسته کنند تا شب راحت‌تر بخوابند. چطور بفهمیم که نوزادمان دچار کولیک شده است یا نه؟ اگرچه به عقیده دکتر کراپ همچنین چیزی وجود ندارد، سایر متخصصان بر این باور هستند که اگر نوزاد سالمی بیش از سه ساعت در روز، سه روز در هفته و بیش از سه هفته گریه کند، حتماً دچار کولیک شده است.

چه کاری باید انجام داد؟ به سراغ لیست احتمالات بروید (گرسنه است، خسته است، سرد یا گرمش است، باید پوشکش عوض شود) و مشکل را پیدا کرده و سعی کنید تا برطرفش کنید. با گذشت زمان بهتر می‌توانید الگوی رفتاری نوزادتان را تشخیص دهید ــ حتی می‌توانید پیش‌بینی کنید که چه زمانی باید به او غذا بدهید، او را بخوابانید یا پوشکش را عوض کنید. زمانی که علت گریه نوزاد مشخص نیست، از دستور‌العمل ۵گانه دکتر کراپ استفاده کنید: قنداق کردن، خواباندن کودک به پهلو یا بر روی شکم بخوابانید، او را در آغوش خود نگه داشته و تکان دهید، به آرامی در گوشش پیش پیش کنید، و پستانک، انگشت کوچکتان یا سینه خود را به دهانش بگذارید.

می‌توانید برای آرام شدن او هر یک از این کارهای را انجام داده یا حتی هر پنج کار را با هم انجام دهید. نگران لوس شدن او نباشید. دکتر کراپ می‌گوید: «زمانی که به کودک خود پاسخ می‌دهید، یاد می‌گیرد که به شما اطمینان کند و این کار به او کمک می‌کند تا بعدها راحت‌تر مستقل شود». به گفته دکتر وندی سو اسوانسون، یک متخصص اطفال در سیاتل، اگر واقعاً خسته شده‌اید و به استراحت نیاز دارید، می‌توانید کودک خود را در مکان امنی (مثلاً گهواره‌اش) قرار دهید و خودتان اندکی استراحت کنید. به غریزه مادری خود نیز توجه کنید: اگر گریه نوزاد به‌نظر غیرعادی می‌آید، ببینید که آیا تب دارد یا نه و سریع با پزشک تماس بگیرید.

۳ تا ۶ ماهگی ــ دوست آن باشد که گیرد دست دوست.

چرا گریه می‌کنند؟ در هفته‌های اول تولد، گریه کردن بیشتر غریزی است؛ آنها متوجه این قضیه می‌شوند که با گریه کردن می‌توانند به چیزهایی برسند (و از به‌کار بردن این نیروی جدید اصلاً خجالت نمی‌کشند). دلیل دیگر گریه کردن کودکان، بی‌حوصلگی آنهاست. هنگامی که او متوجه محیط اطراف خود شده، می‌تواند با سر و صدا راه انداختن و گریه کردن به آنچه می‌خواهد برسد. در این مرحله است که چیزهایی که زمانی برای او جالب بوده‌اند، جذابیت خود را از دست داده و برای او بی‌اهمیت شده‌اند. به گفته دکتر کراپ، در این مرحله ارتباط و پیوند نوزاد با شما (یا پرستارش) تبدیل به کلید اصلی می شود؛ شما بیش از هر چیز برای او جالب‌توجه هستید.  در این مرحله است که نوزاد بیشتر به صورت شما واکنش می‌دهد و به لبخند شما راحت‌تر از لبخند یک فرد غریبه پاسخ می‌دهد. این می‌تواند به این معنی باشد که خواهان حضور شما را حتی در شب‌ها است. به گفته دکتر آلتمن خبری که اشک شوق را به چشمانتان می‌آورد این است که گریه کردن در این مرحله به‌طور ویژه و به‌خصوص برای نوزادانی که دچار کولیک هستند، کاهش پیدا می‌کند.

چه کاری باید انجام داد؟ برای جلوگیری از بی‌حوصله شدن کودکتان، حداقل روزی یک مرتبه با هم بیرون بروید و با او صحبت کنید و به توجه او را به صدای ماشین‌ها و رنگ زرد موزهایی که در مغازه‌های میوه فروشی قرار دارند، جلب کنید. زمان زیادی را صرف برقراری ارتباط چهره به چهره با کودکتان کنید. به گفته دکتر کراپ، کودکتان عاشق شنیدن صدای شما و نگاه کردن به شما است. در طول این مرحله، به احتمال زیاد به سمت آموزش خوابیدن به او می‌روید، چرا که در این زمان است که قادر است به مدت طولانی‌تری به خواب برود. علاوه براین، اگر مجبورید که فردا صبح زود به سر کار بروید، باید زودتر بخوابید. اگر کودکتان در نیمه‌های شب شروع به گریه کردن نمود، او را بغل نکنید. به‌جای این کار به سمتش بروید او را نوازش کنید و آرام در گوشش زمزمه کنید که «بخواب عزیزم، مامان دوسِت داره». به این ترتیب او متوجه می‌شود که شما در کنارش حضور دارید اما او خودش باید خودش را آرام کند.

چطور می‌توان کودکی که گریه می‌کند را آرام کرد؟

۶ تا ۹ ماه ــ بازی روزانه

چرا گریه می‌کنند؟ اکنون که کودکتان از دست‌هایش برای گرفتن اسباب‌بازی و جور کردن آنها استفاده می‌کند، خودش می تواند بدون کمک کسی روی زمین بنشیند و احتمالاً به اطراف سرک بکشد، می‌خواهد از تمام مهارت‌هایی که دارد استفاده کند. زمانی که فرصت کافی برای بازی کردن به آنها داده نمی‌شود یا برای آنها محدودیت‌هایی تعیین می‌شود، با گریه کردن ناراحتی خود را ابزار می‌کنند. به گفته دکتر اسوانسون، جدا شدن از والدین و ترس از افراد غریبه نیز حالا که او بهتر می‌تواند غریبه را از آشنا تشخیص دهد، باعث گریه کردنش می‌شود. در آخر اینکه، وقتی کودک شروع به دندان درآوردن نیز می‌کند، ممکن است دچار ناراحتی و درد شود. خود را نبازید: بدترین درد‌ها تنها چند روز طول می‌کشند.

چه کاری باید انجام داد؟ حواسش را پرت کنید! در این مرحله پرت کردن حواس کودک کارساز است چرا که وقتی چیزی از نظر او دور نگه داشته می‌شود، کودک دیگر به آن چیز توجه نمی‌کند. این مفهوم به‌عنوان «بقای شیء» شناخته می‌شود و چیزی نمی‌گذرد که کودک با این مفهوم آشنا می‌شود. وقتی برایتان مهمان می‌آید، از آنها استقبال گرمی به عمل آورید و حتی آنها را در آغوش بگیرید تا خیال کودکتان راحت شود که جایش امن است. از اعضای خانواده و دوستانتان بخواهید که به او برای به بغل آمدن و بوسیدن زمان بدهند؛ همه کودکان نمی‌توانند خیلی زود به در بغل گرفته شدن، عادت کنند. اگر لثه کودکتان درد می‌کند، از یک دستمال مرطوب سرد یا اسباب‌بازی دندان (دندانی) و در صورت نیاز و بنا بر دستور پزشک از تیلنول برای آرام کردن او استفاده کنید.

۹ تا ۱۲ ماهگی ــ دور و نزدیک

چرا گریه می‌کنند؟ بعد از سپری شدن این ماه‌ها، دیگر به‌راحتی می‌توانید تشخیص دهید که گریه کردن کودک به معنای «به‌ من غذا بدهید» است یا «مرا بغل کنید». اما گریه کودک در ۹ ماهگی تا ۱۲ ماهگی ممکن است دلیل جدید دیگری داشته باشد: ممکن است او احساس کند که حالتان زیاد روبراه نیست. در این سن، کودک شما خودش را با احساسات شما هماهنگ می‌کند و احساس شما می‌تواند به او تأثیر بگذارد. دکتر کراپ می‌گوید: «زمانی که شما ناراحت یا ترسان هستید، او ممکن است احساس ضعف کند و شروع به گریه کردن نماید». به گفته دکتر آلتمن، در این سن کودک شما به دنبال استقلال است، بنابراین وقتی او را از کاری منع می‌کنید، آماده پشت چشم نازک کردن‌های او باشید. بهترین کاری که او می‌تواند انجام دهد این است که به شیء موردنظرش اشاره کند یا به سمت آن برود و امیدوار باشد که شما منظورش را درک کنید. در این سن، عوض کردن پوشک نیز تا اندازه‌ای مشکل‌آفرین است؛ کودکان در این سن از محدود شدن متنفر هستند و می خواهند حتی برای یک دقیقه هم که شده، رییس‌بازی در بیاورند.

چه کاری باید انجام داد؟ اگر این‌طور به‌نظر برسد که کودکتان به حال و احوالی که دارید واکنش نشان می‌دهد، یک نفس عمیق بکشید و سعی کنید از نو شروع کنید. به گفته دکتر کراپ، اگر کودک می‌خواهد به هر قیمتی که شده، پله‌ها را بالا و پایین کند، او را به یک جای امن‌تر ببرید. همچنین اگر به کودک خود علائمی را برای رساندن مفهوم «بیشتر می‌خواهم»، «شیر» یا «تمام شد» بیاموزید، او بیشتر احساس می‌کند که شرایط را تحت کنترل دارد. به او یاد بدهید که برای نشان دادن اینکه پوشکش باید عوض شود، اسباب‌بازی‌ای را در دست بگیرد که فقط مخصوص آن زمان است. برای عوض کردن پوشک او، اگر میز عوض کردن پوشک چندان امن نیست، کودک را روی زمین بخوابانید.

۱۲ تا ۱۸ ماهگی ــ بدون هیچ حد و مرزی

چرا گریه می‌کنند؟ کودک می‌خواهد همه چیز را کشف کند. در این مرحله، به گفته دکتر کراپ، آنها به سمت همه چیز حرکت می‌کنند و دوست ندارند حد و مرزی برایشان تعیین شود. رشد مغز و بدن کودک زودتر از توانایی صحبت کردن او اتفاق می‌افتد، تأخیری که می‌تواند منجر به سقوط وی شود. به گفته دکتتر کراپ، کودکان در این سن نه تنها از اینکه برایشان حد و مرز تعیین کرده‌اید، آزرده می‌شوند بلکه از اینکه نمی‌توانند از لحاظ فیزیکی کاری که دوست دارند را انجام دهند، عصبانی می‌شوند. عامل دیگر: اگر برنامه کودک خود را با کلاس‌های ورزشی و تفریحی پر کنید، ممکن است که زمان خواب او در آن میان گم شود و کودکی که خواب کافی نداشته باشد، عصبانی و گریان است. برنامه‌ای که در آن همه چیز جای خود را دارد، بهتر خواهد بود. در آخر اینکه، تعجب نکنید اگر کودکتان ناگهان رفتار بدی را در مقابل پرستارش نشان دهد و گریه و زاری به‌راه بیاندازد. دکتر اسوانسون می‌گوید که «در این مرحله ممکن است اضطراب جدایی دوباره بروز پیدا کند». کودک از اینکه خود را وارد دنیای اطرافش کند، هیجان‌زده است اما همین کار به او یادآوری می‌کند که او از شما جدا شده است. به او اطمینان خاطر بدهید که حتماً باز می‌گردید، همان‌طور که همیشه این کار را کرده‌اید.

چه کاری باید انجام داد؟ برای کاهش تعداد دفعاتی که به کودک خود «نه» می‌گویید، خانه خود را تبدیل به یک پناهگاه امن برای او کنید. اشیا تیز و برنده و آن چیزهایی را که ممکن است کودک قورتشان دهد را از جلوی دست او بردارید، و با توجه به سن کودک برای کابینت‌ها و کشو‌های اتاق از قفل کودک استفاده کنید. اگر کودک با قرار گرفتن در صندلی مخصوص خود در ماشین شروع به گریه کردن می‌کند، محل نشستن او را با چیزهایی که دوست دارد و برایش سرگرم‌کننده است تبدیل به یک جای بهتر کنید. به گفته دکتر آلتمن زمانی که کودک رفتار مناسبی در این شرایط از خود نشان داد، حتما او را تشویق کنید چرا که مطمئن باشید کودکتان به دنبال تأیید شدن از سمت شما است. سعی کنید برنامه خواب کودکتان تغییری نکند، حتی اگر مجبور باشید سر شب مهمانی خوبی را ترک کنید. با انجام دادن این کارها اطمینان خاطر پیدا خواهید کرد که فرزند دلبندتان انرژی پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های روزمره را دارد و این همان چیزی است که لبخند را به لبانتان می‌آورد.